نگاهی به تاریخ زبان دری و زبان های ایرانی
در اواخر سلسله ساسانی، چند زبان توسط مردم آن زمان ا‌ستفاده می شد. در میان مردم ماد و پارس، زبان پهلوی ساسانی- در میان مردم خوزستان، زبان خوزی- در میان موبدان و ان دین زرتشت، زبان اوستایی- در خراسان، پهلوی اشکانی و در میان مردم عراق فعلی، زبان آرامی و سریانی رواج داشت.
زبان های پهلوی ساسانی و پهلوی اشکانی و زبان اوستا به یکدیگر نزدیک و از یک خانواده بودند و هر یک دارای لهجه ها و گویش های مخصوص به خود در نقاط مختلف بودند.
زبان های سریانی و آرامی از زبان های سامی بودند که هم خانواده عربی و عبری امروزی به حساب می آمدند.
زبان خوزی هم، زبان خاص مردم عیلام بود که هیچ شباهتی به زبان های دیگر نداشت.
۵ عامل بازدارنده در مسیر موفقیت
خانه ای که درکمال شکوه موزه شده است.