حفظ آرامش درونی

برای حفظ آرامش درونی باید خودمان باشیم و نقاب هایی که به صورتمان زده ایم را برداریم.

در بسیاری از مواقع با رخ دادن یک اتفاق ناگهانی، خودمان را گم می کنیم و آنقدر استرس و نگرانی را به درونمان راه می دهیم که هیچ فردی با هیچ راهی نمی تواند کمکمان کند.

یکی از واقعیت های زندگی که باید آن را بپذیریم همین تنهایی هایمان می باشد.

دغدغه و مشکلاتی که خودمان به تنهایی آن ها را به دوش می کشیم و آن قدر سنگینی بار آن ها آزارمان می دهد که خسته و کلافه روزهایمان را سپری می کنیم.

درونمان آشفته و درهم می باشد.

نه شوقی برای آینده داریم و نه حالی برای این روزها.