یک من واقعی

آدم هایی هستند که در زندگی آنچنان مشغول خودشان اند که فرصت برای هیچ چیز دیگری را ندارند
فرصت اینکه بخواهند ادای چیزی را در بیاورند که نیستند ، که نمیتوانند باشند فرصت اینکه رفتارشان آنطوری باشد که دیگران آنرا بیشتر پسند میکنند ، فرصت اینکه وقت شان را پای چیزی هدر دهند که دوست اش ندارند کلیشه نیستند ، بلد نیستند که باشند ، اصلا یاد نگرفته اند آنچنان مشغول خود و دنیای خودشان اند که مسخره شدن ها ، تیکه های بزرگ و کوچکی که بهشان انداخته میشود ، قضاوت هایی که میکنندشان ، حرف های پشت سری که میخورند را هیچوقت نه میشنوند و نه میبینند ! این آدم ها از خودشان راحت راضی می شوند ، خودشان را قبول دارند ، وقتی که میخواهند کاری را انجام دهند ، یا وقتی که دارند کاری را انجام میدهند منتظر تایید کسی نیستند ،